Κ. Ιγγλέζη: Εργασιακά και «κόκκινα δάνεια»: Οι μάχες που αποφασίζεις αν και ποιος θα τις δώσει!

Τις θέσεις και τις απόψεις της για τα εργασιακά θέματα, αλλά και για τα «κόκκινα δάνεια», αποτυπώνει η επικεφαλής της λίστας του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στη Χαλκιδική, Κατερίνα Ιγγλέζη.

Ολόκληρο το άρθρο της κ. Ιγγλέζη:

«Δύο από τα δυσκολότερα, ίσως, θέματα με τα οποία ήρθε αντιμέτωπος ο ΣΥΡΙΖΑ κατά τους τελευταίους επτά μήνες που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ήταν τα εργασιακά αλλά και το ζήτημα των «κόκκινων δανείων».
Σε ότι αφορά κατ’ αρχήν τα εργασιακά, η κύρια δυσκολία βρισκόταν ουσιαστικά στο γεγονός ότι η προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων αποτελούσε και συνεχίζει για εμάς στον ΣΥΡΙΖΑ να αποτελεί, μία από τις βασικότερες αξίες με τις οποίες πορευόμαστε, αλλά ταυτόχρονα ο συγκεκριμένος τομέας ήταν ένας από αυτούς που είχε σοβαρότατα πληγεί κατά τα τελευταία πέντε χρόνια της απαρέγκλιτης εφαρμογής των μνημονίων. Φυσικά, ήταν προφανές από την αρχή, ότι η επαναδιεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση.
Η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, την οποία προσπαθούν με κάθε τρόπο, άλλωστε, να επιβάλουν οι δανειστές, έχει ως «σημαία» της την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα όσα κατάφερε να πετύχει η κυβέρνηση της Αριστεράς με σκληρή διαπραγμάτευση, είναι σαφώς σημαντικά, όμως ο απώτερος στόχος της επανακατάκτησης των θεμελιωδών εργασιακών δικαιωμάτων δεν έχει επιτευχθεί ακόμη. Υπό αυτή την έννοια, αποτελεί μία από τις μεγάλες μάχες που θα δοθούν στο άμεσο μέλλον, γεγονός που αποτυπώνεται και στη νέα συμφωνία, καθώς το θέμα τέθηκε επίμονα στο τραπέζι των διαβουλεύσεων.
Πιο συγκεκριμένα, στα θετικά στοιχεία της νέας συμφωνίας συγκαταλέγεται το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνονται επιπλέον μέτρα απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, ενώ την ίδια στιγμή κατοχυρώνεται και η προστασία των θεσμικών όρων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, τουλάχιστον για το 2015. Ταυτόχρονα, μία σειρά από επιτεύγματα, όπως η κατάργηση του ακραίου και αντιδημοκρατικού μέτρου της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών, η ακύρωση των άδικων απολύσεων εργαζομένων στο δημόσιο τομέα (οι οποίοι έχουν κατ’ επανάληψη συκοφαντηθεί, με αποκορύφωμα τις προεκλογικές «κορώνες» κάποιων που μιλούν περί «αχρήστων»), αλλά και η ανάσχεση των ομαδικών απολύσεων στο Μετρό
Θεσσαλονίκης, αποδεικνύουν την απόλυτη βούληση του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσει στην όσο το δυνατόν αμεσότερη αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων.
Μέσα στις προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ, ως αυριανής κυβέρνησης της χώρας, είναι η συνέχιση των σκληρών διαπραγματεύσεων με τους εταίρους για τη δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου μέσα στο οποίο θα πραγματοποιούνται και πάλι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Το πρώτο βήμα, βεβαίως, προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη επιτευχθεί, καθώς γι’ αυτό το σκοπό συμφωνήθηκε η συνεργασία της χώρας μας με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO), γεγονός που συν τοις άλλοις εξασφαλίζει το σχεδιασμό μιας νομοθετικής ρύθμισης που θα κινείται στα ίδια πλαίσια με αυτές που ισχύουν στα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη. Επιπλέον, η διεκδίκηση της προστασίας των εργαζομένων από τις ομαδικές απολύσεις, η γενικότερη προσπάθεια πλήρους αποκατάστασης των εργασιακών δικαιωμάτων που απωλέσθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και η αύξηση του κατώτατου μισθού αποτελούν απαρέγκλιτους στόχους που θα υπηρετήσει η νέα κυβέρνηση της Αριστεράς.
Σε ότι αφορά τώρα το, επίσης, φλέγον θέμα των «κόκκινων δανείων», πρέπει να τονιστεί ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης Τσίπρα στην κατεύθυνση της όσο το δυνατόν καλύτερης και αποτελεσματικότερης προστασίας των δανειοληπτών ήταν παροιμιώδης.
Μπροστά στην απαράδεκτη απαίτηση των δανειστών να διαλυθεί ο γνωστός σε όλους μας νόμος Κατσέλη (ν. 3869) που αφορά τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε όχι μόνο να αντισταθεί αλλά και να τον επεκτείνει. Πλέον, τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα έχουν εξασφαλισμένο το δικαίωμα ένταξής τους στο νόμο, ο οποίος επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει όχι μόνο οφειλές προς τις τράπεζες, αλλά και οφειλές προς το δημόσιο. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να πραγματοποιηθεί διακανονισμός των συνολικών χρεών που έχουν τα φυσικά πρόσωπα, ενώ στη περίπτωση που τα άτομα ανήκουν σε κάποια ευπαθή κοινωνική ομάδα στη πράξη ανακουφίζονται σημαντικά, καθώς κατά τον καθορισμό του αντιτίμου λαμβάνεται πάντα υπόψη η δυνατότητα κάλυψης των βασικών βιοτικών αναγκών.
Την ίδια στιγμή, μία δεύτερη επέκταση του νόμου έρχεται να καλύψει το κενό που υπήρχε ως προς την προστασία των προσώπων που είχαν στην ιδιοκτησία τους μία επιχείρηση, αλλά μέσα στις συνθήκες βαθιάς ύφεσης δεν κατάφεραν να την κρατήσουν ανοιχτή.
Τέλος, δεν μπορούν παρά να αναφερθούν τόσο οι σημαντικότατες προσπάθειες που έγιναν έτσι ώστε να μην πωλούνται τα «κόκκινα δάνεια» σε εταιρίες, όσο και η προώθηση της νομοθετικής ρύθμισης για την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς. Δυστυχώς, το τελευταίο μέτρο έχει ισχύ μέχρι το τέλος του 2015, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη της συγκρότησης ειδικής ομάδας διαβούλευσης, που θα αναλάβει να διαπραγματευθεί με τους θεσμούς και να επιτύχει μία όσο το δυνατόν ευνοϊκότερη (για τους δανειολήπτες) συμφωνία και μια γενικότερη επίλυση του ζητήματος.
Όπως είναι φανερό, τα ζητήματα που παραμένουν ακόμη ανοικτά είναι αρκετά και άκρως σημαντικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στους επτά μήνες που βρέθηκε στο τιμόνι της χώρας προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις να αποκαταστήσει τις αδικίες των προηγούμενων ετών, αλλά και να προσφέρει λύσεις οι οποίες θα εξυπηρετούν το συμφέρον του Ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των πιο αδύναμων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Είναι γεγονός ότι οι πιέσεις των δανειστών όλο αυτό το διάστημα ήταν στην καλύτερη περίπτωση ασφυκτικές. Αυτό όμως δεν πτόησε την κυβέρνηση της Αριστεράς από το να διεκδικήσει το δίκαιο για τη πατρίδα μας και το λαό μας. Τα σημεία που κερδήθηκαν μέσα από αυτή τη σκληρή διαπραγμάτευση, αλλά και τα θέματα που κατορθώσαμε να παραμείνουν ανοιχτά πάνω στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, αποτελούν την καλύτερη απόδειξη για το μέλλον και το δρόμο που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο δρόμος αυτός δεν θα είναι σίγουρα στρωμένος με εύκολες συναινέσεις απέναντι στους δανειστές, όπως έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν θα είναι σίγουρα ο δρόμος της παράδοσης των δικαιωμάτων του λαού μας. Θα είναι όμως σίγουρα ο δρόμος της διεκδίκησης, και θα είναι εκ διαμέτρου αντίθετος με ότι έχουμε «συνηθίσει» από το παλιό πολιτικό κατεστημένο.
Εάν ακόμη αναρωτιέται κανείς ποιον πρέπει να εμπιστευθεί για τις μεγάλες μάχες που θα πρέπει να δώσει η Ελληνική κυβέρνηση από την επόμενη κιόλας των εκλογών, αρκεί μα αναλογιστεί τις πράξεις του καθενός όχι στο τόσο μακρινό παρελθόν και να αναρωτηθεί: Ποιος, άραγε, μπορεί να φανταστεί τα παλαιά πολιτικά κόμματα, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να υπερασπίζονται τα δικαιώματα τα οποία οι ίδιοι οικειοθελώς παρέδωσαν; Ποιος μπορεί να φανταστεί τους υπηρέτες της διαπλοκής και της διαφθοράς να διεκδικούν το δίκιο των δανειοληπτών έναντι των μεγάλων επιχειρήσεων; Ποιος μπορεί να φανταστεί αυτούς που εσκεμμένα έβαλαν τη χώρα στο ΔΝΤ να διαπραγματεύονται ελάφρυνση του δημοσίου χρέους;
Στις εκλογές της Κυριακής επομένως, ένα από τα βασικότερα ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι εάν θέλουμε τελικά να διεκδικήσουμε μία επίλυση των ανοιχτών ζητημάτων, όπως αυτών που αναλύθηκαν παραπάνω προς όφελος της χώρας μας. Διότι εάν η απάντηση μας είναι θετική τότε η στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξη του σε επόμενη κυβέρνηση της χώρας είναι μονόδρομος».

halkidikifocus social

Twitter