ΡΟΗ 24/7:

Ταξίδι στον κόσμο μέσα σου

 Ταξίδι στον κόσμο μέσα σου

Γράφει η Κατερίνα Ζουγλή.

2017. Ιανουάριος, λίγο μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων. Νέος Χρόνος με ευχές και προσευχές που όλοι λίγο πολύ κάνουμε, κάποιοι συνειδητά και κάποιοι όχι, σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης. Απολαμβάνω τις βόλτες στην όμορφη Θεσσαλονίκη που τόσο μου έλειψε, στο λιμάνι, στα σοκάκια, στα μαγαζιά.

Επτά χρόνια πριν ήταν, το 2010, περίπου τέτοιος καιρός που κάποιος έβαλε μπροστά μου ένα φύλλο χαρτί με κάτι ρητά, ένα λογότυπο και πέντε αριθμημένες κενές γραμμές. ¨Γράψε 5 στόχους σου, μου λέει, γιατί όσοι γράφουν τους στόχους τους έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να τους πετύχουν, σύμφωνα με έρευνες πανεπιστημίων¨. Άμα το λένε και τα πανεπιστήμια πώς να φέρεις αντίρρηση! Πρωτόγνωρα για μένα ακούγονταν όλα όσα έλεγε το ψηλό παλικάρι που μου παρουσίαζε μια εταιρεία ως ευκαιρία. ¨Καλά¨ σκέφτηκα μέσα μου με λίγη δυσπιστία…

Κι όμως. Παρόλη την αίσθηση του ανοίκειου που πρόβαλλε μπροστά μου, η ψυχή μου νομίζω αυθαίρετα, χωρίς τη συγκατάθεση του νου, σα να επαναστάτησε στις αντιρρήσεις του μυαλού μου κι έπιασε το στυλό. Σε κλάσματα δευτερολέπτων γέμισε το κενό στη γραμμή νούμερο 1: Να βρω την Κατερίνα. Το είδα γραμμένο. Το παλικάρι κάτι είπε μα ούτε ασχολήθηκα με την αντίδρασή του. Από τις ελάχιστες φορές στη ζωή μου μέχρι τότε που ο χρόνος πάγωσε, μόνο για μένα. Καρφωμένα τα μάτια μου σε αυτή τη φράση. Μα τι έγραψα; Φάνηκε αλλόκοτο ακόμη και σε μένα την ίδια. Όμως την ίδια στιγμή, εκείνη ακριβώς, ήξερα. Ήξερε το μέσα μου και ¨κλείδωσε¨ την στιγμή ως αίσθηση μιας έντονης εμπειρίας στο μικρό ¨δωμάτιο¨ των ανεξίτηλων αναμνήσεων. Την ένιωσα τη στιγμή να περνάει μέσα μου. Ήταν από αυτές που ξέρεις ότι είναι σημάδι. Σημάδι πως η στιγμή αυτή γράφει στο χρόνο σου, έχει βάθος, βάρος και άλλη διάσταση. Μα πάνω απ’ όλα κουβαλάει συναίσθημα και ένστικτο ότι ξεκινάει ταξίδι…

Έτσι ακριβώς έγινε. Η στιγμή έγραψε και αυτό το γλυκόπικρο ταξίδι στον κόσμο μέσα μου ξεκίνησε και πάνε τώρα επτά χρόνια. Το επτά σίγουρα δεν είναι τυχαίο, όπως και τίποτε λένε δεν τυχαίνει. Το βάδισμα στα μονοπάτια του μυαλού, των συναισθημάτων και της ψυχής είναι ονειρικό, με απίστευτες εναλλαγές ταχύτητας, μέσα από ανθρώπους, τόπους, γεγονότα, αλληλουχίες, με εναλλαγές συναισθημάτων χαρμολύπης που αρχίζεις να αναγνωρίζεις αφού τα βιώσεις. Κι όσο περνάει ο καιρός τόσο αποκτάς επίγνωση των τι, πως και γιατί του όλου ταξιδιού της ζωής σου.

Εδώ και μερικές εβδομάδες, μα σήμερα πιο έντονα νιώθω αληθινά πως αυτόν τον πρώτο, ασαφή μα και απόλυτο για μένα στόχο τον πέτυχα. Με βρίσκω. Με αισθάνομαι. Με γεύομαι. Και μου αρέσει αυτή η γεύση. Είναι γεύση ζωής και αγάπης. Μεγάλο στοίχημα όταν έχεις χαθεί στα θέλω, τα πρέπει, τις προσδοκίες και τις ζωές άλλων, σε επιλογές, σχέσεις, πιστεύω και δουλειές άλλων. Είναι επίδοση, νίκη και κατάκτηση μαζί όλο αυτό. Κι είμαι πολύ χαρούμενη.

Βγήκα σήμερα από το σπίτι, κοίταξα ψηλά στον ουρανό, ένιωσα το κρύο στο πρόσωπό μου, πήρα βαθιά ανάσα και χαμογέλασα. ¨Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ¨, είπα κοιτάζοντας ψηλά. Ευχαριστώ παλικάρι, ευχαριστώ ζωή για τα μαθήματα, ευχαριστώ Θεέ μου. Για τη νέα μου αρχή, τη νέα μου ζωή κι όλα τα όμορφα που έρχονται σε μένα. Λένε πως η ζωή πάντα μας δίνει μια δεύτερη ευκαιρία. Κι αυτή ονομάζεται σήμερα. Όχι αύριο. Σήμερα. Βολτάρω στην όμορφη πόλη μου και την βλέπω αλλιώς. Όπως βλέπω αλλιώς και μένα πια.

Μια μέρα έρχεται που απλά γυρίζει το νόμισμα. Άλλοι το κάνουν γρήγορα. Άλλοι πιο αργά. Άλλοι εύκολα, μερικοί πιο δύσκολα, κάποιοι ποτέ και καθόλου. Μα είναι όμως τόσο τέλειο το σημείο της απόλαυσης που φτάνεις τη στιγμή που λες: εεε ναι! Νιώθω γεμάτη. Γεμάτη από εμένα. Με εμπιστεύομαι, με πιστεύω, μ’ αγαπώ. Και είμαι ο πιο αγαπημένος άνθρωπος στη ζωή μου. Άτομο μαγικό και μοναδικό. Όπως ακριβώς είσαι κι εσύ. Και όλοι μας. Και όχι δεν είμαι εγωκεντρική. Απλά έμαθα να με ακούω, να με νιώθω, να με σέβομαι και να με αγαπώ. Εγώ. Αδιαπραγμάτευτα. Χωρίς άλλο να έχω την ανάγκη να με αποδεχτεί, να με ¨εγκρίνει¨ και να με αγαπάει κάποιος άλλος. Εγώ με αγαπώ. Αρκετά με ζόρισα. Τώρα έμαθα και επιλέγω γύρω μου συμπεριφορές, ανθρώπους και μέρη που με κάνουν να νιώθω καλά και που με αγαπούν ακριβώς όπως είμαι. Γιατί είμαι η πιο τέλεια εκδοχή του εαυτού μου. Και το απολαμβάνω.

Μάθε να αλλάζεις το νόμισμα. Υπάρχει τρόπος. Πιο άκοπα από ότι κάποιοι το περνάμε. Πιο απλά κι ευχάριστα απ’ ότι μας έχουν συνηθίσει. Χωρίς ψευτοβοηθήματα. Αρκεί να το θέλεις πολύ και να το αποφασίσεις. Και ναι να το γράψεις. Οτιδήποτε είναι αυτό που θέλεις να βρεις. Πως; Με γνώθι σ’ αυτόν. Με φως εντός. Για να φωτίσει ο κόσμος σου. Προσωπική ανάπτυξη λέγεται η οδός. Κι είναι πανέμορφη! Αξίζει όλα τα λεφτά του κόσμου αυτή η οδός και το ταξίδι επάνω της. Γιατί σε οδηγεί εκεί που θέλεις να είσαι. Σε σένα. Και εκεί που γεννήθηκες για να πας. Στον προορισμό της ζωής σου. Και στην πόλη σου φυσικά, αυτή την ξελογιάστρα …

 

Κατερίνα Ζουγλή

Εκπαιδευτικός/Σύμβουλος Προσωπικής Ανάπτυξης

 

Τελευταία τροποποίηση στιςΠαρασκευή, 03 Μαρτίου 2017 03:14
επιστροφή στην κορυφή