ΡΟΗ 24/7:

Και τώρα... Τι; Τι κάνω τώρα;

agapi
Πως γίναμε έτσι; Γιατί το αφήσαμε στην άκρη; Ρωτάς αν θέλω; Ρωτάς αν μπορώ;

 

Γιατί... Γιατί... Γιατί;

Πόσα γιατί σπαταλήσαμε καπνίζοντας ατελείωτα τσιγάρα. Αξημέρωτα τα βράδια περιμένοντας ένα και μόνο μήνυμά του, ένα και μόνο τηλεφώνημά του. Φτάνοντας στον πάτο... Χωρίς ανάσα... Χωρίς αναπνοή...

Και το μόνο που θες είναι ένα μήνυμα. Ένα βλέμα. Ένα χάδι. Μία αγκαλιά...

Και σκέφτεσαι εσυ τώρα... Ζητάω πολλά; Είναι κόπος... Αρκεί αυτή η θυσία; Μηπώς να προσπαθήσω εγω; Μηπώς να το στείλω εκείνο το ρημάδι το μήνυμα... Να πάρω εγώ πάλι τηλέφωνο...

Πάλι εγώ; Πάλι εγω; Γιατί... Δεν αξίζω μια προσπάθειά του;
Θα με χάσεις... Δεν θα είμαι πια εδώ... Θα φύγω... Αυτή την φορά όμως το εννοώ...

Ρε συ... Φτάνει πια... Κουράστηκα.. Βαρέθηκα... Δεν αντέχω άλλο...
Μ'αγαπάς... Με θες... Εγώ θα είμαι εδώ... Θα περιμένω... Όχι όμως για πολύ ακόμη... Ένα τσιγάρο ακόμη και μετά... Τέλος...

Αυτήν την φορά όμως ... Τέλος...

Καιρός να με αγαπήσω λιγάκι... Εμένα... Μόνο εμένα...

επιστροφή στην κορυφή