Προειδοποίηση
  • JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 652
ΡΟΗ 24/7:

Δευτέρα, 01 Μαϊος 2017

Άναψε φωτιές ο Σύλλογος Γυναικών Συκιάς (ΦΩΤΟ)

18199036 1356524344414259 6216205764463666935 n

Λαϊκό γλέντι στο παλιό Δημοτικό Σχολείο του χωριού

Διαβάστε περισσότερα...

«Ειδώλιο. Ένας μικρόκοσμος από πηλό»

theatrika eidolia apo ti thessaloniki kai ti xalkidiki

Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Διαβάστε περισσότερα...

Η Πρωτομαγιά των λουλουδιών και των εργατών

PRWTOMAGIA

Η πορεία του εορτασμού στο πέρασμα των χρόνων

Διαβάστε περισσότερα...

Το να είσαι Έλληνας

Το να είσαι Έλληνας

"Έχω λίγο χρόνο στην Ελλάδα και, για να είμαι ειλικρινής, θαυμάζω την δύναμη και την προσωπικότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, ιδίως σε σχέση με τους πρόσφυγες του πολέμου από τη Συρία. Εδώ - στην Χαλκιδική- είδα ανθρώπους με χαμένο βλέμμα να σε προσεγγίζουν ζητώντας χρήματα (χωρίς εκφοβιστικές χειρονομίες, αν δεν θέλετε να τους δώσετε τίποτα απομακρύνονται σαν να μην συνέβη τίποτα), με πληγές σε όλο το σώμα και τα ρούχα κουρέλια, ρούχα που πρόσφατα τράβηξαν από ένα κάδο, ενώ μεταφέρουν μικρά παιδιά στην αγκαλιά τους. Έχω διαπιστώσει ότι σε ορισμένα καταστήματα προσφέρουν δωρεάν φαγητό και ποτό ακόμη και χρήματα. Πολλοί Έλληνες δείχνουν μια ανθρωπιά που δεν έχω δει αλλού. Δεν θέλω να φαίνεται βαρύ ή πως δυσφημώ  τη χώρα μου -Ισπανία-, απλά προσπαθώ να εκθέσω κάποια πράγματα που με έκαναν να αισθανθώ περήφανος για την ανθρωπότητα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι φιλικοί, κατανοούν την ζωή με ένα ζεστό τρόπο, είναι σοφοί άνθρωποι και μαχητές, έχουν καταλάβει ποιο είναι το πραγματικό νόημα στη ζωή.

ευχαριστώ πολύ!"

Αυτή την ανάρτηση έκανε ο Χουάν Κάρλος, ένας ισπανός 23 ετών, μετά από επίσκεψή του στην Χαλκιδική.

Την πρώτη φορά που διαβάζει κάποιος αυτά τα λόγια σίγουρα του προκαλείται μία ανατριχίλα, κατακλύζεται από συναισθήματα υπερηφάνειας και αγάπης για τον τόπο του, απορεί πώς ένας Ισπανός καταλαβαίνει τόσο καλά την ιδιοσυγκρασία του "να είσαι Έλληνας" με την σημασία που έχει αυτή η φράση παγκοσμίως  - να είσαι ανέμελος και φιλόξενος".

Αν, όμως, το σκεφτούμε ξανά.... είμαστε όντως αυτοί οι άνθρωποι;

Σίγουρα κάποτε η Ελλάδα ήταν ένας παράδεισος όχι μόνο για πολίτες του εξωτερικού αλλά και για εμάς τους ίδιους. Πλέον, μετά από την οικονομική κρίση, τις τόσες πολιτικές αναταράξεις, την κοινωνική κρίση και όλα όσα κάποιος μπορεί να θεωρεί προβλήματα στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, έχουμε ξεχάσει το πιο σημαντικό. Έχουμε ξεχάσει να ξεκλέβουμε λίγο χρόνο και να απολαμβάνουμε τα όσα θεωρούμε δεδομένα. Το γεγονός ότι είμαστε Έλληνες και ζούμε σε αυτόν τον μαγικό τόπο. Ότι εκ φύσεως, ως μεσογειακός λαός, είμαστε ζεστοί και φιλόξενοι άνθρωποι. Έχουμε ξεχάσει το φιλότιμο, μία λέξη που μόνο περιφραστικά μπορούμε να εξηγήσουμε σε άλλες γλώσσες και πάλι να μην καταλάβουν ακριβώς την σημασία της.

Βρισκόμαστε όλοι κλεισμένοι στους δικούς μας κόσμους με τις δικές μας υποχρεώσεις και προβλήματα, όπου ξεχνάμε το πιο σημαντικό, την περηφάνια μας. Ξεχνάμε να περπατήσουμε με το κεφάλι ψηλά, περήφανοι για την εθνικότητά μας και ξεχνάμε να σταματήσουμε και να κοιτάξουμε γύρω μας, να απολαύσουμε την θάλασσα ή τον δικό μας ήλιο. Ξεχνάμε να πούμε καλημέρα στον δρόμο και να χαμογελάσουμε.

Κι όλα αυτά γιατί ; Γιατί έχουμε "προβλήματα". Ο Ισπανός δεν παρατήρησε τα προβλήματά μας, δεν στάθηκε σε αυτά. Εκτίμησε την γενναιοδωρία και την φιλοξενία μας. Όταν, λοιπόν, εμείς δεν δείχνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και παρολ' αυτά αυτό που προβάλλεται είναι η πραγματική εικόνα του "Έλληνα", τι θα γινόταν αν όλοι θυμόμασταν ποια είναι τα ιδεώδη μας και συμπεριφερόμασταν με τον καλύτερο πιθανό τρόπο; Αν δεν αφήναμε τα προβλήματά μας να μας κατακλύζουν και θυμόμασταν να ζούμε την ζωή μας λίγο πιο ελεύθερα και θετικά; Αν ξυπνούσαμε το πρωί και θυμόμασταν όλα εκείνα στη ζωή που μας γεμίζουν και μας κάνουν ευτυχισμένους; και όλα εκείνα που άλλοι θα ήθελαν να έχουν αλλά εμείς θεωρούμε δεδομένα;

Κουμποτή Αντωνία, Φοιτήτρια Κοινωνικής Διοίκησης και Πολιτικής

Διαβάστε περισσότερα...

Ο καιρός σήμερα

synnefia kairos 570

Νεφώσεις με παροδικές βροχές ή καταιγίδες

Διαβάστε περισσότερα...

Όρια στις σχέσεις γονέων παιδιών

Οι γονείς είναι συνήθως οι κύριοι διαμορφωτές της προσωπικότητας και του χαρακτήρα ενός παιδιού. Δίνουν τη δυνατότητα στο παιδί να αναπτύξει την ικανότητα να αναγνωρίζει την ευτυχία, καθώς και να βρίσκει λύσεις για την αντιμετώπιση των δύσκολων καταστάσεων. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που οι γονείς τείνουν να βρίσκουν αδιέξοδο στην σχέση τους με το παιδί. Ένα μεγάλο λάθος που κάνουμε στην προσπάθειά μας να βελτιώσουμε την σχέση μας με τα παιδιά είναι η ικανοποίηση αδιακρίτως, όλων των αναγκών του παιδιού. Η συμπεριφορά αυτή δημιουργεί αντίθετα αποτελέσματα, χάνεται η επικοινωνία με το παιδί, την εξουσία την έχει το ίδιο το παιδί και συνεπώς δημιουργούνται προσωπικότητες χωρίς όρια (αυτό δηλαδή που στην καθομιλουμένη ονομάζουμε κακομαθημένα παιδιά).

Στην πραγματικότητα αυτό που χρειαζόμαστε, είναι γονείς που να είναι δίπλα στο παιδί τους, που να ακούν τις ανάγκες του και να επικοινωνούν μαζί του χωρίς υπερβολές. Η θέσπιση ορίων είναι μια διαδικασία, που οφείλει να ακολουθήσει ο κάθε γονιός προκειμένου να δώσει μια ευκαιρία στην σχέση του με το παιδί. Βάζοντας λοιπόν όρια, βάζουμε ταυτόχρονα και τα θεμέλια της ανάπτυξης μίας υγιούς προσωπικότητας με κύρια χαρακτηριστικά την αυτογνωσία και την αυτοεκτίμηση.

Τι είναι η θέσπιση ορίων                                                                                   

Η θέσπιση ορίων αποτελεί μια διαδικασία, που χρειάζεται χρόνο και υπομονή. Διαρκεί σε όλη μας την ζωή, συνοδεύεται από λάθη, αλλά ταυτόχρονα είναι η παροχή γνώσης για το λάθος και το σωστό. Σημαίνει προσοχή και σεβασμό στην προσωπικότητα του γονέα και του παιδιού!!!

Τα όρια είναι σταθεροί κανόνες, που μπαίνουν σε συνεργασία με το παιδί. Είναι ένα σύστημα αξιών, που περιλαμβάνει πρακτικές συμβουλές, οι οποίες περιβάλλονται από αγάπη και φροντίδα. Αποτελούν το σημείο επαφής με το παιδί, παρέχουν το αίσθημα ασφάλειας που κάθε γονιός πρέπει να δίνει στο παιδί του.

Τι δεν πρέπει να είναι τα όρια

Δεν πρέπει να είναι αρνητικά φορτισμένη έννοια, δεν πρέπει να είναι τιμωρία, περιορισμός, απαγόρευση, αποθάρρυνση, καταπάτηση της προσωπικότητας, έλεγχος, κυριαρχία.

 

 

Η έλλειψη ορίων (συνέπειες για τους γονείς)

Η έλλειψη ορίων κάνει τον γονέα ανίκανο να δράσει. Ο γονιός γίνεται αυτόματα υποχείριο του παιδιού και τον υποβιβάζει. Όταν δεν υπάρχουν όρια το παιδί μαθαίνει να μην σέβεται τον γονέα και να αγνοεί του άλλους.

Η έλλειψη ορίων (συνέπειες για τα παιδιά)

Όταν δεν υπάρχουν όρια είναι πολύ πιθανό, τα παιδιά αισθάνονται φόβο μπροστά στο χάος, να δημιουργούνται ψυχικά τραύματα, προβλήματα συμπεριφοράς, υπερκινητικότητα, ανικανότητα σύναψης κοινωνικών σχέσεων και επαφών. Κυρίαρχα συναισθήματα είναι ο θυμός και το άγχος. Πολύ συχνά εμφανίζουν επιθετική συμπεριφορά, αλλά και μειωμένη αυτοεκτίμηση.

Η υπερβολή στην θέσπιση ορίων

Συχνά στην προσπάθειά μας να βάλουμε όρια τείνουμε να υπερβάλουμε. Αυτή η υπερβολή κάνει τα παιδιά διστακτικά, προκαλεί έντονο φόβο και άγχος, τα αποδυναμώνει, δημιουργεί ενοχές, τύψεις, δυσάρεστα συναισθήματα, στερεί τα παιδιά από πολύτιμες εμπειρίες και τέλος ενισχύει την πεποίθηση, ότι τα όρια είναι στενά και ασφυκτικά.

Τιμωρία

Με την τιμωρία τα παιδιά νιώθουν μικρά. Δεν συνειδητοποιούν ότι αποτελούν αυτόνομες σκεπτόμενες προσωπικότητες.

Απαγόρευση

Η απαγόρευση οδηγεί σε μυστικά και ψέματα, αντιπροσωπεύει τις ανάγκες των γονιών κυρίως και χάνει τον πραγματικό στόχο. Η απαγόρευση και η τιμωρία σε συνδυασμό αποδυναμώνουν το παιδί που νιώθει αβοήθητο και ενισχύουν το αίσθημα μειονεξίας.

Πως βάζουμε όρια

Τα όρια είναι καλό να μπαίνουν από μικρή ηλικία. Δεν αντιπροσωπεύουν με τον ίδιο τρόπο την κάθε οικογένεια, πρέπει να συμβαδίζουν με την ηλικία και την ανάπτυξη του παιδιού. Πρέπει πάντοτε να λαμβάνεται υπόψη η ιδιοσυγκρασία, η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του παιδιού. Πρέπει να υπάρχει ευελιξία σε ότι αφορά τους κανόνες (δεν χρειάζονται υπερβολές). Όταν βάζουμε κανόνες αποφεύγουμε τα διπλά μηνύματα, οι κανόνες πρέπει να είναι ξεκάθαροι (πχ. Θα πέφτεις για ύπνο στις 9:30, και όχι θα πέφτεις για ύπνο μετά τις 9 ή 10) και να αποφασίζονται μαζί με το παιδί. Χρειάζεται σταθερότητα στις απόψεις μας, χρειάζεται να είμαστε ανέκφραστοι, σοβαροί με σαφή τόνο στην φωνή. Κάθε φορά που συζητάμε για έναν κανόνα, καλό θα είναι να χαμηλώνουμε στο ύψος του παιδιού και να το κοιτάζουμε στα μάτια. Το κλειδί στην θέσπιση ορίων, είναι να προετοιμάσουμε το παιδί για τις συνέπειες της καταπάτησης των ορίων, οι οποίες θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες στο παιδί από πριν. Επίσης είναι σημαντικό οι κανόνες να μπαίνουν κάθε φορά για ένα πράγμα και όχι για ένα σύνολο πραγμάτων (συνήθως βάζουμε κανόνες για συμπεριφορές που θέλουμε να διορθώσει το παιδί). Τέλος ας μην ξεχνάμε και την επιβράβευση κάθε φορά που το παιδί καταφέρνει να υπακούσει σε έναν κανόνα (η επιβράβευση μπορεί να είναι λεκτική πχ. Μπράβο, ή υλική πχ. Μια σοκολάτα).

Τα παιδιά παραβαίνουν τους κανόνες για να εκφράσουν την δυσαρέσκειά τους προς τους γονείς ή λόγο έλλειψης προσανατολισμού ή για να δοκιμάσουν τα όρια των γονέων (την ελαστικότητά τους) ή για να κεντρίσουν την προσοχή του γονέα η του τροφού γενικότερα.

Αντιμετώπιση της παραβίασης των ορίων

Κάθε φορά που παραβαίνει ένα παιδί τον κανόνα το βάζουμε σε διαδικασία να αναγνωρίσει την παράβαση. Κρίνουμε την πράξη και όχι το παιδί σαν προσωπικότητα (δεν λέμε ποτέ είσαι κακό παιδί, που παραβίασες τον κανόνα), έπειτα εφαρμόζουμε την συνέπεια της παραβίασης του κανόνα που έχουμε συμφωνήσει (εάν το παιδί αντιδράει επιμένουμε). Σε τελευταίο στάδιο ζητάμε την γνώμη του παιδιού, για το τι θα μπορούσε να βοηθήσει την επόμενη φορά, ώστε νε μην αποτύχει στην εφαρμογή των κανόνων (πχ. Έπαινος εάν πετύχει).

Όπως αναφέραμε και πιο πριν, είναι απαραίτητο να ενισχύουμε θετικά το παιδί για την εφαρμογή των ορίων, πχ. «Μπράβο σου παιδί μου. Κοίταξε πόσο προσπάθησες να ελέγξεις τον εαυτός σου! Είμαι πολύ υπερήφανη για εσένα».

Μέθοδος εφαρμογής ορίων «λογικές συνέπειες» παραδείγματα

-          «Μπορείς να φας πατατάκια – σοκολάτες – καραμέλες πριν το φαγητό… εσύ αποφασίζεις! Αν περιμένεις να τα φας εφόσον έχεις φάει το μεσημεριανό φαγητό θα μπορείς να τα φας ξανά μέσα στην εβδομάδα. Εάν τα φας πριν το φαγητό και μετά δεν έχεις όρεξη για το μεσημεριανό, σημαίνει ότι διαλέγεις να μην ξανά φας πατατάκια – σοκολάτες – καραμέλες για όλη την υπόλοιπη εβδομάδα…» Αν το παιδί δεν υπακούει το αφήνουμε να υποστεί τις συνέπειες της επιλογής του όλη την εβδομάδα. «Ξέρω ότι θέλεις να φας πατατάκια – σοκολάτες – καραμέλες… καταλαβαίνω ότι είσαι θυμωμένος-η μαζί μου, αλλά εσύ το διάλεξες αυτό… Την επόμενη εβδομάδα θα έχεις την ευκαιρία να ξανά επιλέξεις»

Με παρόμοιο τρόπο αντιμετωπίζουμε την ανυπακοή και για άλλες καταστάσεις σε κάθε ηλικία, όπως πχ. για το διάβασμα, την καθαριότητα του δωματίου κτλ.

Σημείωση: ποτέ μην μπείτε σε διαδικασία να συγκρίνετε τα παιδιά σας με άλλα παιδιά ή τα αδέρφια τους (πχ. δες το/την τάδε το έκανε καλύτερα από εσένα, εσύ γιατί δεν το έκανες…). Το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό με διαφορετικές ικανότητες και ως έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε!!!

Εμπιστευτείτε τις εμπειρίες σας και το ένστικτό σας σε σχέση με το παιδί. Κανείς δεν ξέρει το παιδί σας καλύτερα από εσάς!!

 

imageadiki

 cdcf85 1dadrules 590 2

Διαβάστε περισσότερα...
Συνδρομή σε αυτήν την τροφοδοσία RSS
WATERCURE2